De geschiedenis van de Ragdoll.

Alle echte Ragdolls stammen af van Josephine, een niet ras zuivere witte Perzische kat. Vlak voor de geboorte van de kittens werd de zwangere poes Joshephine aangereden. De kittens die na het ongeluk geboren werden waren bijzonder aanhankelijk en lief. Bovendien konden de katjes zich helemaal slap houden net als een lappen pop. Ragdoll is het Engelse woord voor lappenpop.

Ann Baker een Perzische katten fokker uit Californië, Kreeg een paar van die zachtaardigste kittens en fokte ermee door, Ze zocht telkens de zachtaardigste en grootste katten uit, Die katten noemde ze Ragdolls zo is het ras ontstaan. In de VS in 1965 werd het ras officieel erkent, In 1991 kwamen de eerste Ragdolls naar Nederland.

karakter van de Ragdoll.

De Ragdoll is de meeste unieke en persoonsgerichte kat die je maar kan indenken. Het is een schitterende knuffelbeer. Het opvallende aan de Ragdoll is zijn rustige zacht en meegaande karakter. Bijzonder is zijn enorme vertrouwen in mensen en dieren. Ragdolls zijn sociale katten die niet snel ergens van onder de indruk zijn. Ze passen prima in een gezin met andere dieren en kinderen. Ook zal een Ragdoll nooit snel krabben, daar zijn ze over het algemeen veel te goedaardig voor.

Ragdolls zijn elegante, zachtaardige katten, Ze zijn op menselijk gezelschap gesteld en houden ervan om op zijn tijd geknuffeld en geborsteld te worden. Het ligt niet in hun aard opzich op te dringen aan de mens, Ze zijn erg nieuwsgierig en graag bij u in de buurt.

het uiterlijke kenmerk van de Ragdoll.

Een Ragdoll is een forse kat. Zijn vacht is halflang, zijdezacht en klit normaal gesproken niet. Ragdoll kittens worden spierwit geboren waarna de kleuren langzaam duidelijk worden. Pas rond het derde jaar is hij uitgegroeid en uitgekleurd. Katers wegen dan tussen de 5 en 10 kilo, een volwassen poes weegt ongeveer 3 tot 6 kilo. Ragdolls vallen onder de point katten, Colourpoint. Dat wil zeggen dat de points, dus de oren, poten, staart en masker zijn gekleurd terwijl het lichaam lichter gekleurd is. Ragdolls hebben hemelsblauwe ogen.

De Ragdoll kent intussen meerdere kleuren. Naast de traditionele kleuren Seal en Blue zijn er tegenwoordig Lilac, Chocolate, Red en Cream Ragdolls. Door deze nieuwere kleuren zijn er nu ook Tortie en Torbie Ragdolls.

De Ragdoll komt voor in drie hoofd variëteiten, namelijk Colourpoint, Mitted en Bi-colour.

Colourpoint
De points (masker, oren, poten en staart) zijn gekleurd. De borst is meestal lichter dan de rest van het lichaam. Er zijn Colourpoints met en zonder buikvlek. Een buikvlek is toegestaan maar niet gewenst. Een Colourpoint Ragdoll mag absoluut geen wit hebben.

Mitted
“Mitted” is Engels voor “met wanten” dus met handschoentjes. Ze onderscheiden zich duidelijk van de Colourpoint omdat ze aan de voorpoten witte handschoentjes en aan de achterpoten witte laarsjes (tot aan de hiel) hebben. De kin en de borst zijn wit. Van de kin tot aan de staart loopt een witte streep; de buikstreep. Sommige Mitteds hebben een witte bles op hun neus.
Bicolour

Bij de Bicolour Ragdolls is het masker gekleurd, maar bevat een omgekeerde witte “V”. De staart en oren zijn gekleurd. De kin, borst, buik en poten zijn wit. Bij de Bicolour Ragdolls zijn witte vlekken op de rug toegestaan.

Kittens.
Ragdoll kittens worden wit geboren en beginnen na een paar dagen te kleuren. Langzaam wordt dan zichtbaar welke kleur en variëteit ze hebben.

   

de Sibirische kat.

Geschiedenis:
De Siberische Kat is pas sinds de Perestroika een ras met stamboom. De eerste standaards werden rond 1989 geschreven, herschreven en door verenigingen geaccepteerd. Voordien was het voor de mensen in Rusland door het communistische regime bijna onmogelijk om raskatten te fokken en men had ook niet in de gaten dat hun halflang… harige huiskat een eigen, apart ras zou kunnen zijn. Doordat er vrijheid kwam, konden mensen hun interesse in rasdieren uiten en ontstonden er in de jaren ’80 van de vorige eeuw in rap tempo honden- en kattenverenigingen , die shows organiseerden en over de grenzen naar andere rassen konden kijken. Zo ontstond het idee dat hun eigen halflang… harige kat misschien een Maine Coon zou kunnen zijn, of een Noorse Boskat. Contact met keurmeesters uit Europa en van verder weg, leerde echter dat beide boskatrassen andere kenmerken hadden dan hun eigen kat en ze met een apart ras van doen hadden. Een passende naam werd gevonden en overal in de grote steden werden fokprogramma’s opgezet. Katten van dit type komen echter al eeuwen voor in noordelijk Rusland en ze werden hoog gewaardeerd om hun jachtkunst. Er zijn allerlei sprookjesachtige verhalen over deze katten, die bij de monniken over de balken in de hoge vertrekken liepen, op de uitkijk naar vijanden, over katten die het boerenerf bewaakten tegen indringers… Er bestaat een ets van een ColourPoint kat van het Siberische type van een paar eeuwen oud. In de 18e eeuw werd St. Petersburg bedreigd door een rattenplaag. De toenmalige tsaar Peter nam een verstandig besluit: hij liet sterke katten naar zijn stad brengen, die de ratten moesten verdelgen. Dit deden ze uitstekend. In de Tweede Wereldoorlog moest deze zelfde stad door een beleg van 900 dagen. Er was geen dier meer in de stad in leven, behalve ratten en muizen en opnieuw bedreigde ongedierte de stad. De mensen gingen in de wijde omgeving katten zoeken en brachten ze naar St. Petersburg. Dit is het begin geweest van de Siberische Kat in die stad. Katten van dit zelfde type leven in heel Noord-Rusland. Het zijn overleving …kunstenaars uit moeilijke tijden en dat zie je aan ze af. Omdat Rusland erg groot is en in elke stad een soort mini-milieu bestaat, kan het gebeuren dat je onderlinge verschillen ziet tussen Siberische Katten uit de verschillende steden. Ze mogen allemaal als Siberische Katten worden geshowd en gefokt. Het is een jong ras en het type is nog niet “uitgekristalliseerd” zoals bij bijvoorbeeld de Pers, de Britse Korthaar of de Siamees.

Algemeen voorkomen:
De Siberische Kat is een middelgrote tot grote kat, die een krachtige uitstraling moet hebben. Alles aan ze lijkt rond of afgerond te zijn. Dit geeft ze een vriendelijk uiterlijk. Ze zijn halflang… harig met een overdadige vacht in de winter en een bijna kortharige vacht in de zomer. Ze hebben een zware bottenstructuur. Ze zijn sterk, klimmen graag en jagen over het algemeen uitstekend.

Vacht:
halflangharig met een driedubbele vacht: een gladde bovenvacht waarvan de afzonderlijke haren echter wat stug kunnen aanvoelen en die stuk voor stuk met een olielaagje omgeven zijn, met een dubbele, wollige ondervacht, die in de zomer bijna niet aanwezig kan en in de winter overdadig moet zijn. De dekharen van de bovenvacht mogen niet langer zijn dan de wollige haren van de ondervacht. De vacht is als geheel waterafstotend. De Siberische Kat heeft, net als de andere boskatrassen, een kraag en bef, lange haren aan de buik, een volle pluimstaart en een “broek”, waarbij de poten vanaf de hakken naar de voeten toe korter behaard zijn. Verder zijn haren uit de oren en tussen de tenen verplicht en haren op de oorpunten (lynxpluimen) gewenst.

Aard:
Siberische Katten zijn erg bij hun mensen betrokken. Ze maken graag deel uit van het huiselijk leven en bemoeien zich met van alles en nog wat. Ze zijn in huis meestal wel rustig, maar hebben allemaal wel eens de “gekke 5 minuten” en kunnen dan behoorlijk tekeer , Een apporterende Siberische Kat is geen uitzondering. Verder zijn het slimme katten, die een probleem op hun wijze zullen oplossen, Het ras op zich is oud en heel jong. Veel katten hebben nog erg korte lijnen, die binnen een klein aantal generaties direct op straatkatten, boerderijkatten of zelfs katten recht uit de natuur terug te voeren zijn, en dit is soms nog te merken aan het temperament van de katten. De meeste jagen graag en goed, en willen maar al te graag op avontuur uit. Tegelijkertijd kunnen ze heel vertrouwelijk met vreemden omgaan, waardoor het best kan gebeuren dat een loslopende Sibeer door iemand wordt meegenomen. Op zich is een Siberische Kat trouw aan zijn eigenaars als hij ze mag, maar ook nieuwsgierig naar het onbekende. Deze combinatie kan een kat in onwenselijke situaties brengen. Het beste is dus om ze in een afgeschermde tuin of in een grote ren naar buiten te laten. Of om ze helemaal niet naar buiten te laten. Een Siberische Kat kan als binnenkat 100% gelukkig zijn, als hij maar voldoende ruimte en mogelijkheden heeft om zijn energie kwijt te raken. Een stevige krabpaal, voldoende speeltjes en een kameraadje zijn daarbij onontbeerlijk. Ook een hond, schaap, paard… wordt vrolijk in de vriendenkring opgenomen. 

Kleur:
alle kleuren die de “boerenkat” heeft zijn toegestaan, behalve chocolat/lilac en cinnamon/fawn. Deze kleuren en ook het ticked tabby-patroon duiden op inkruisen van andere rassen, en dat wordt bij de Siberische kat niet toegestaan. In principe duidt ook de kleur “golden” op inkruising van een ander ras, in dit geval de Pers of een afstammeling van een Pers met die kleur, hoewel de wens om golden tabby te fokken misschien meer met de benaming van de kleur te maken heeft dan de werkelijke inkruising van een ander ras.
De Siberische Kat is een ras waar nog geen genetische ziekten bij bekend zijn.Wat betreft de colourpoint factor: die zit wel al eeuwen in het ras. Zoals boven aangegeven bestaat er een afbeelding van een colourpoint kat die sterk lijkt op een Siberische Kat. Deze is in Rusland gemaakt van een kat die daar leefde. We kunnen ervan uitgaan dat dit een bijzondere kat was.